Γιατί αυτό;
Γιατί μου ήρθε να γράψω κάτι τέτοιο; Ίσως γιατί διανύω μια περίοδο της ζωής μου
τόσο ευτυχισμένη. Ίσως γιατί δεν πιστεύω στο «κακό» το μάτι και πως αν φωνάξω ποσό
χαρούμενη είμαι δεν θα πάθω κάτι κακό, αντιθέτως ίσως έτσι να θυμηθούμε και να εμπεδώσουμε ότι στη ζωή
δεν είναι ανάγκη να θεωρούμε τους εαυτούς μας ευτυχισμένους μόνο οταν έχουμε ότι ζητάμε (αν και μπορούμε να τα αποκτήσουμε ;) ) αλλά να εκτιμάμε όσα ήδη έχουμε και τα καλά και τα άσχημα (αν και πιο σωστά θα ήταν "και τα καλά και τα μαθήματα"). 'Ισως γιατί αντιλαμβάνομαι τη θετική πλευρα της ζωης! Όπως λέει και η γνωστή φράση με τα λεμόνια "when life gives you lemons, get the salt and tequila!!!".
Λοιπόν, δεν είναι κακό να κυνηγάει κάποιος τα όνειρα του. Δεν είναι κακό να θέλει να έχει χρήμα, δόξα, άνετη ζωη, τον Brad Pitt ή την Monica Bellucci (pardon me αλλά είμαι μιας άλλης παλιάς σχολής) για σύντροφο. Απλά αν εστιάζει μόνο σε αυτά που θέλει και χάνει τα απλά καθημερινά που τον περιβάλλουν στο «ταξίδι» του για εκεί, τότε χάνει όλη την ουσία!
Λοιπόν, δεν είναι κακό να κυνηγάει κάποιος τα όνειρα του. Δεν είναι κακό να θέλει να έχει χρήμα, δόξα, άνετη ζωη, τον Brad Pitt ή την Monica Bellucci (pardon me αλλά είμαι μιας άλλης παλιάς σχολής) για σύντροφο. Απλά αν εστιάζει μόνο σε αυτά που θέλει και χάνει τα απλά καθημερινά που τον περιβάλλουν στο «ταξίδι» του για εκεί, τότε χάνει όλη την ουσία!
Γνωρίζω πως
όλα αυτά είναι χιλιοειπωμένα και ότι για κάποιους είναι λίγο υπερβολικά, ότι τη
ζωή ίσως έπρεπε να τη βλέπουμε πιο ρεαλιστικά ή με ένα τρόπο τέλος πάντων όχι
τόσο αισιόδοξο, αλλά βρίσκεστε στο blog μου άρα θα τα υποστείτε! Ίσως και να συμφωνείτε όμως
και θέλετε να τα βλέπετε ξανά και ξανά και νιώθετε να πλημμυρίζετε από
αισιοδοξία, τότε πάρετε θέση γιατί θα
συνεχίσω τις φιλοσοφίες 3:) … δεν είναι απειλή, είναι υπόσχεση!!!
Πίνοντας λίγο κρασάκι (τότε
έρχονται στο νου τα καλά, χικ!) άρχισα να σκέφτομαι για τη ζωή. Τι είναι η ζωή;
Την φαντάστηκα ως ένα σχολείο. Σκέφτηκα οτι και ο πιο σπουδαίος δάσκαλος, ο πιο ικανός
καθηγητής, υπήρξε κάποτε μαθητής και γνωρίζει πολύ καλά ότι συνεχίζει να μαθαίνει
σε όλη του τη πορεία.
Άρα κάποιοι ερχόμαστε
στη ζωή σαν μαθητές και απολαμβάνουμε τα παιχνίδια αυτού του σχολείου, την φιλία,
την σπίθα της πρώτης αγάπης, τα πειράγματα από άλλα παιδάκια που δεν είναι πάντα
και τα πιο καλόβουλα. Τα καλά του σχολείου και τα μαθήματα. Συνάμα χωρίς να το καταλάβουμε
καλά καλά και μεταξύ μας λειτουργούμε σαν δάσκαλοι ο ένας για τον άλλον, ακόμα
και τα παιδάκια με το όχι και τόσο καλόβουλο
πείραγμα ή με μια πιο βίαιη πράξη, είναι για εμάς δάσκαλοι.
Στο χέρι το δικό μας είναι να νιώσουμε το δίδαγμα
του. Να θυμηθούμε ότι η ζωή είναι ένα σχολείο, ένα ταξίδι… Και εδώ αρχίζει η άλλη φιλοσοφία
μου. Καμιά φορά ερχόμαστε σαν τουρίστες, σαν ταξιδιώτες. Εξερευνούμε πολιτισμούς,
συνήθειες, έθιμα, συμπεριφορές, αισθήματα, αρώματα, καταστάσεις και πολλά ακόμη.
Συνειδητοποιημένοι ότι ήρθαμε στη ζωή για
να την βιώσουμε σαν ταξιδιώτες πρέπει να δεχτούμε όλο το πακέτο του ταξιδιού. Να το προσαρμόσουμε στα δικά μας δεδομένα οσο ειναι εφικτό και να προσαρμοστούμε κι εμείς σε αυτο. Να δεχτουμε το
κρύο κλίμα της Αλάσκας, τη ζέστη της Σαχάρας, τα έντονα αρώματα της Ινδίας, τους καρχαρίες της Αυστραλίας, την
τελειότητα της Ελλάδας (αλίμονο! J ). Πάνω από όλα να το απολαύσουμε! Να το "ξεζουμίσουμε", να
μάθουμε από τον πολιτισμό που επιλέξαμε να συναντήσουμε, να παρακολουθήσουμε
και να ανταλλάξουμε πληροφορίες, να σεβαστούμε τους συνανθρώπους μας και να κατανοήσουμε
ότι κι αυτοί είναι συνταξιδιώτες, συμμαθητές, αδέρφια, άνθρωποι, ψυχές.
Μήπως με τόση ευτυχία να βγω και να αγκαλιάζω όλο το κόσμο?...
Love, Tatie <3
...Η Ιθάκη σ'έδωσε τ'ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
Ιθάκη, Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
ΥΓ: Ευχαριστώ καλή μου Φωτεινή Κ. για το τραγούδι, είναι μια πινελιά που χρειαζόταν στην ανάρτησή μου ..και σε 'μένα ;)
