[κάποια στιγμή του 2019]
Ένα έχω να πω (καλά όχι μόνο ένα, αλλά τρόπος του λέγειν).. Ο χρόνος είναι ύπουλο πράγμα! Είναι το μόνο "πραγμα" οπου αργά και σχεδόν βασανιστικά προχωράει και δε ρωτάει. Δεν περιμένει. Δε γυρίζει πίσω. Απλά προχωράει.
Ναι, έχω πει σε παλιότερη ανάρτηση ότι είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε. Τι πάει να πει δεν το έχω αναφέρει? Είμαι σίγουρη το έχω ξαναπεί. Ε τέλος πάντων το λέω τώρα. Ναι είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε, αλλά παράλληλα μπορεί κανείς να πει πως ο χρόνος είναι και ύπουλος..
Αφορμή για την ανάρτηση μου αυτή , ο ανιψιός μου. Είχε τα γενέθλιά του πριν κάποιες μέρες. Το πλάσμα μου έκλεισε τα εφτά!
[ένα χρόνο αργότερα..]
Δε μπορώ να το πιστέψω πως πέρασαν πάλι δύο χρόνια, δε μπορώ να πιστέψω πόσο αργά γράφω σ' αυτό το blog που υποτίθεται είμαι πολυλογού!
Well that was written a long time ago and from my Greek laptop.. I only just realised that my current laptop is of English nationality and doesn't have Greek keyboard. Lovely! So you'll all have to put up with my basic English, I suppose, lots of grammar mistakes and maybe some expressions not making much sense. Oh well.. when life gives you lemons ask for tequila and salt.
So I had started this post a couple of years ago. Wow! It feels like yesterday my nephew was turning seven and in a couple of days (assuming I will finish and actually post it this time) he will be nine years old. Also, I have another nephew now. My little godson to be. I love them to bits. They're my life. They kept me going when I was thinking what a crap year it has been. (excuse my French)
(it's time - imagine. dragons)
Can I now moan about what a year 2020 has been? Is that alright? I mean it's still going. Now and forever everyone will remember this crazy covid 19 era! Do I need to go into more details, I think not.
[2022...almost 2023]
Oops, I did it again.... Ακριβώς, όπως θα το έλεγε και η Britney!
Από που να αρχίσω, ειλικρινά και που να τελειώσω; Ίσως από το γεγονός ότι έχω να 'πολυλογήσω' από το 2019! Ίσως να συνεχίσω να αμπελοφιλοσοφώ για τον χρόνο και για το αν τελικά είναι ύπουλος η όχι;.. Ίσως να γράψω για τα τελευταία 3 χρόνια 'τρέλας' που όλοι βιώσαμε... Ίσως να γράψω για το halloween που ειναι και πιο επικαιρο! Ή μηπως για το καινουργιο μου λαπτοπ που εχει ελληνικο πληκτρολογιο (kind of)!
Νομίζω το πως ξεκινά και εξελίσσεται η ανάρτηση μου, μιλάει από μόνο του για το γεγονός ότι ο χρόνος κυλάει και δεν περιμένει (στην περίπτωση μου, δεν περιμένει πότε θα πάρω απόφαση να τελειώσω αυτήν την ανάρτηση! 😅). Και αυτό το γεγονός, για μένα εννοείται, κρύβει λίγο ενθουσιασμό, κρύβει λίγο άγχος, πολλά συναισθήματα τέλος πάντων! Αλλά σάμπως τον νοιάζει τον χρόνο.. Εκεί αυτός, προχωράει.
Saying that, με αυτά και με τ'αλλα, προχώρησε και όσο είχαμε αυτήν τη διάσημη πανδημία του κορονοϊού! Εδω κολλαει αυτο που αναφερα καπου στην αρχη της αναρτησης μου, οτι καποιες φορες ο χρονος προχωραει σχεδον βασανιστικα! Ετσι βασανιστικα προχωρουσε κατα τη διαρκεια της πανδημιας. Βεβαια προχωρησε. Και τωρα το 2022 σχεδον τελειωσε κι αυτο, και εγω αναρωτιεμαι που πηγαν ολα αυτα τα χρονια? Σα χτες αμπελοφιλοσοφουσα για τον 'υπουλο χρονο'!
Κάπου εδώ, ομως, πρέπει να κλείσω αυτήν την ανάρτηση (μου πήρε μόνο λίγα χρόνια).. Λοιπόν, αν μου έμαθε κάτι αυτη η πανδημία, είναι πως ο χρόνος κι ας τον ονοματίζω 'ύπουλο', ισως γιατί δεν μπορώ να τον ελενξω (how selfish of me!), είναι πραγματικά τόσο ξεχωριστός! Τόσο σπουδαίος! Ξερω θα μου πειτε γινομαι 'banal'. Μα ελα μου που αυτο ηταν ισως το μεγαλυτερο μαθημα που διδαχτηκα. Οτι ο χρονος που περναμε με τον εαυτο μας, με αυτους που πραγματικα αγαπαμε, με εμπειριες που διαλεγουμε προσεκτικα ειναι ο,τι πολυτιμοτερο εχουμε! Μην αναβάλουμε τίποτα αν μπορούμε να το κάνουμε αυτήν την στιγμή.
Γι'αυτό, αν δεν το έχω πει ήδη μέχρι τώρα, σας ευχαριστώ όλους, εσάς τους λίγους και καλούς που διαθέτετε χρόνο διαβάζοντας τις Τατιστικες μου αμπελοφιλοσοφίες 😁 και που 'στε.. μπορεί όντως ο χρόνος να κυλάει σα νερό, μπορεί κάποιες φορές να είναι "ύπουλος" ή και βασανιστικός όμως είναι δικός μας να τον αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τροπο! Εγώ για παράδειγμα πάω να σκαλίσω την κολοκύθα μου και να αγοράσω γλυκάκια να μη με κάνουν trick τα παιδακια 😜 👻
Love, Tatie 🌹
(Το παράπονο - Ε. Αρβανιτακη)
