The Power of Good-Bye..

Καμιά ιδέα για το αν οι σχέσεις έχουν γίνει τελείως επιφανειακές ή «περίπλοκες»; Καμιά ιδέα αν θυμίζουν περισσότερο με γεύμα από τα mc Donald’s παρά για σχέσεις; Καμιά ιδέα γιατί το ένα άτομο από τα δύο, τώρα τελευταία βρίσκει όλο και περισσότερες προφάσεις για να απέχει από τη σχέση του; Καμία ιδέα γιατί αρνουμαστε να ακούμε ο ένας τον άλλον;  Καμιά ιδέα για το τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις;

Λοιπόν επειδή έχουν αυξηθεί τα μηνύματα σας στο inbox μου για τις κάπως περίπλοκες σχέσεις είπα να δω τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό. Α!  Σε περίπτωση που αναρωτιέστε αν το εννοώ για τα μηνύματα σας, όχι, ακόμα δεν έχω φτάσει σε τέτοιο επίπεδο αλλά ποτέ δεν ξέρεις. 

Υπάρχουν όντως περίπλοκες σχέσεις ή είναι ένας ορισμός που εμείς δημιουργήσαμε για τη κατηγορία σχέσεων που αρνούμαστε ή να διαχειριστούμε ή να δεχτούμε όπως είναι; Θα γίνω λίγο πιο συγκεκριμένη. Άντε και δεχόμαστε ότι κάποιες σχέσεις έχουν γίνει πιο επιφανειακές, πιο τυποποιημένες, πιο περιπλοκές, πιο μη ικανοποιητικες ισως και δεν μας αρέσει και πολύ αυτό, τι κάνουμε;

1. Το παλεύουμε (κι ας έχουν δείξει οι 9 στις 10 έρευνες του Harvard ότι τσάμπα κόπος) μέχρι τελικής πτώσης! Από τα Ιμαλάϊα. Χωρίς αλεξίπτωτο και με μια ξανθιά να πέφτει παρέα για να δει ποια θα φτάσει πρώτη!

2. Χωρίζουμε και ξεκινάμε σχέδιο εκδίκησης! Αλλά με το πάσο μας γιατί η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Έχοντας και τους φούρνους μικροκυμάτων δεν αγχωνόμαστε, το σχέδιο μας μπορεί να πάρει χρόνια. Αλλά το σχέδιο, σχέδιο! Και το συζητάμε κάθε τρεις και λίγο με τη φίλη μας Νίτσα για σατανικές επιπλέον λεπτομέρειες!

3. Χωρίζουμε και το παίρνουμε απόφαση. Η ζωή συνεχίζεται και είναι απίστευτα όμορφη για να αναλωνόμαστε σε ότι μας δυσαρεστεί και όχι στα θέλω μας. Ναι υπάρχει και αυτή η επιλογή αν και αμφιβάλω ότι φτάσατε εδώ για να το διαβάσετε και δεν έχετε μείνει στο 2^ο που σας θύμισε το δικό σας σχέδιο εκδίκησης και πόσο πίσω έχετε μείνει, μα είναι μόνο 7 χρόνια που έχετε χωρίσει, ξέρω, και ακόμη δεν έχετε πει τη τελευταία λέξη.

Αυτή η τελευταία επιλογή δεν είναι και άσχημη. Είναι ωραίο να ξέρουμε πότε είναι ο καιρός να πούμε το δικό μας αντίο και να προχωρήσουμε. Είναι ακόμα πιο ωραίο να έχουμε τη δύναμη να το πούμε και τελειότερο να το υποστηρίζουμε με τη στάση μας και να κάνουμε σχέδια, όχι εκδίκησης, αλλά ανασυγκρότησης!

Love, Tatie <3